आज मलाई मन पर्यो — १६

आज मलाई मन पर्यो — १६
काकरभिट्टामा उपहार प्राप्त पुस्तकहरूबाट केही उद्धरण :—

कृष्णप्रसाद उप्रेतीः ‘अविश्रान्त यात्रा’बाट

पछि धकेल्ने कारक तत्व पुरेत्याइँ गर्ने ब्राम्हणवाद हो । धेरै मनगढन्ते कथा, कविता जस्तै रचिएका धर्म र पूजा, यो व्रत, यो तीर्थ भन्दै सोझा जनता अल्मलाएर मिठो खाने र सम्पत्ति कमाउने पेशा मानिन्छ । ( पृष्ट २७,)

नेपाल जलस्रोत, जडिबुटी, कृषि, पशुपालन, पर्यटनले सम्पन्न छ । धनी देशका अल्छी जनता लुटिमागी ल्याउने भुटी खाने सरकार र प्रशासन भएकाले नेपाल र नेपालीको इज्जत माटामा मिलिसक्यो । ( पृष्ट ४०)

हरिभक्त कटुवाल विद्धान भएपनि आर्थिक सङ्कटले सधै दुःखी रहेछन् । उनले गरेका पेशाहरू धेरै खेतीकिसान, टिचर, दोकान गर्दा असफल हुनुभएछ र पनि साहित्य र समाजसेवामा अग्रणी भूमिका खेल्नु भएको रहेछ । हरिभक्तको धेरै जाँड रक्सी पिउने बानीले उनलाई टी. बी. रोग लागेछ । उनलाई बिरामले सिकिस्त पारेपछि साथीहरूले डिप्रुगढ छेउको टी. बी. हस्पिटलमा पुर्याई भर्ना गरेर सबै बन्दोबस्त मिलाई केही खर्च दिएर भविलालजीहरू घर फर्किनु भएछ । दुई दिनपछि केही पैसा सङ्कलन गरेर भविलालजीहरू हस्पिटल पुग्दा आफूले राखेको बेडमा हरिभक्तलाई देख्नु भएनछ । सोधखोज गर्दै जाँदा हरिभक्तजी हिजै बित्नुभएछ । खर्च दिएको पैसा लिएर बाहिर आई एउटा दोकानमा मुग्लानको रक्सी र मासु खानु भएछ । त्यसै रात हसिप्टलमै निधन भएछ । हरिभक्तजीले नै बेवारिसे मान्छेहरू मर्दा सत्गती गराउने एउा संस्था खोलेको रहेछ । त्यही संस्थाले हरिभक्तको सत्गती गरी सकेको रहेछ । त्यही खबर लिएर साथीहरू डिक्पाई फर्किनु भएछ । ( पृष्ट –६७)

नेपालीको छोराले पक्कै देश टुक्राउने, नेपाल फुटाउने, छुट्टै राज्य बनाउने कुरा बोल्न सक्तैनन् । यस्ता अपराध गर्ने बोल्नेहरू त उतैबाट आउँछन्र । त्यसैले नेपाल र नेपालीको रक्षा गर्ने हो भने मन्त्री बनाउँदा डीएनए परीक्षण गरेर मात्र बनाउँनु पर्छ है । (पृष्ट–१३४)

जे खान सकिन्छ गर्न सकिन्छ जीवितमै गर्नु पर्छ जीवन बितेपछि पनि नाम त नमरोस् भन्नेतिर ध्यान पु¥यायौँ भने बेश हुन्छ अरुथोक केही पाइदैन कात्रोमा बेरिएर खाली हात माटोमुनी वा खरानी बनाइदिन्छन् कसैको पनि कात्रोमा गोजी हुँदैन । (पृष्ट–१४३)
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=466450010151590&l=5bb5755eaf