(लघुलेख)
देश निकाला
सरण राई
अाफ्नै देशमा जन्मेर पनि देशभित्र बस्न नपाएर गरिबगुर्वा, मजदुर , किसान देश निकालामा परिरहेका छन् ।
कानुनले
उनीहरूलाई देशनिकाला गरेकाे हाेइन । राजनैतिक व्यवस्थाले देशमा गरिखाने
वातावरण परिवेश बिगारेर बाँच्नै नसक्ने गरि अनेकाैं व्यवधानभित्र उकुसमुकुस
पारेपछि सास जाेगाउन बाध्यताले विदेश पलायन हुनु अाम जनताकाे नियती
बनाइएकाे छ । याे बनाउने अरू काेही हाेइन हामीले नै जिताएकाे दलाल भडुवा
राष्ट्रघाती नेता भनाउदाहरूले हाे ।
विदेशीकाे दलाल तिनीहरू !
तिनीहरूलाई यस्ताे परिवेशले मनपरि शासन गर्ने माैका दिई रहेकाे छ । मनपरि
गरेर , राष्ट्रघात गरेर, भ्रष्टाचार गरेर अर्थतन्त्र तहसनहस गरेर विदेशीका
लागि सस्ताे मजदुर बनाउने तिनीहरू गरिबगुर्वाकै नाममा राजनिति गर्ने भ्रम
छर्न सफल भइरहेसम्म सर्वसाधारण अाममान्छे देश निकालाकाे सिकार भइरहने छन् ।
ती
दलालहरू ! कति निर्लज्ज रहेछन् । कालापानी, लिपुलेक , लिम्पियाधुराबारे
माैन छन् । mcc सन्धी संसदमा अनुमाेदन गराउन अनेक प्रपञ्च रचिरहेका छन् ।
युध्द नै नलडि, युध्दमा नजितीकनै नेपाल उपनिवेश बनाउने र नेपालीलाई गुलाम
बनाउने विदेशीकाे मतियार तिनीहरू नाङ्गेझार भएका छन् । तिनीहरूलाई
देशभक्तहरूले देशनिकाला नगरून्जेल गरिबगुर्वाहरूले देशनिकालाबाट उन्मुक्ति
पाउन सम्भव छैन ।
२०७६ माघ १७, धरान
https://facebooklit.blogspot.com/2020/01/blog-post_31.html
Wednesday, February 21, 2024
(लघुलेख) देश निकाला
Saturday, February 17, 2024
(लघुनिबन्ध) मनकाे खसखस
(लघुनिबन्ध)
मनकाे खसखस
सरण राई
आजसम्म पछिपछि कालान्तरसम्मपनि मन- - पराउन पराइन,बाँध्न बुझाउन,खुसी प्रसन्न पार्न, बुझ्न चाेर्न आदि ,र ,मनकै तुलबुल खसखस मेट्न मेटाउन र मन बुझ्न चाेर्न हर्नआदि मन शान्त पार्नकै लागि अनेकाै प्रयत्न, क्रिया, उपक्रिया सक्रियता ,सङ्घर्ष, युध्द , आविष्कार अन्वेसन, लेखन, भ्रमण, काम नकाम आदि भए, र , भईरहने छन् ।
अब मनभित्रका चुराे कुरातिर लागाैँ ।
कसैकाे मनकाे कुरा कसरी थाहा हुन्छ ? मनभित्र कसरी पस्न सकिन्छ र ? तर प्रयत्न भने सबैकाे आफ्नाे र अरुकाे मन जित्ने नै हुन्छ । मलाई साह्रै मन परेकाे मान्छे छ, मन जित्ने कसरी ?
अनेक सुत्र तरिका शास्रहरूले बताएका छन् , अनेक दाउ हाउभाउ सिकाएका छन् । अनेक सुन्दर कलात्मक बस्तुसामान बनाएका छन् । सभ्यता संस्कृति सबै मन जित्न तह लगाउन सिर्जित छन् ।
तर मन -- ठूलाे कि सानाे ? जति वशमा राख्न खाेजे पनि फुत्त उम्केर उडिहाल्छ कता कता ... के खाेज्छ ? कहाँ उड्छ ? किन भट्कि रहन्छ ? याे मन चरीजस्ताे भए त सुनकै पिजडामा थुनेर यसकाे फुरफुर हेर्दा कति आनन्द हुन्थ्याे हाेला !
मुला मन ! मनभित्र सिंहासन हुन्छ रे । आसनहरू हुन्छन् रे ।मनपराएकालाई थपक्क राखि हाल्छ साेच्तैनसाेचि, साेध्दै नसाेधि ! दराज भरिए जस्ताे हाेइन कहिले भरिदैन रे । जति पनि अट्छ रे तर मन नपरेकालाई प्रवेश निषेध । कस्ताे मन !
मन ! मनै रुवाएर गयाे गई । राेएर केही हुँदैन तर रुन्छ मन । मनै हँसायाे । हाँस्छ मन बेस्सरी तर थाहा पाइएकाे छैन मन हँसाउने के गरि ?
मन स्वतन्त्र स्वचालित । सधै के के खाेजिरहन्छ ? सायद प्रिय प्रिया तिमीलाई नै पाे खाेजि रहेछ कि ! सायद मनकाे सिंहासनमा बसाईसकेकाे तिमीलाई भेट्न आतुर छ कि ! यस्ता माया, मायालुका कुरामा पग्लिन्छ ।
कठाेर भयाे भने त सय मनकाे घनले हिर्काउदा पनि फुट्दैन ।
मनकाे कुरा गरि साध्य छैन । मन अनेक नामधारी मात्र नभएर अनेक रूपधारी पनि पाे छ ।
मनकाे खसखस मेटाउन याे लेखेकाे हुँ । चित्त बुझ्याे, बुझेन ?मन पर्याे कि परेन ? मनभित्र नगुम्साई भन्नाेस् है,आज भेट भएकाे बेला । याे मन डराईरहन्छ फेरि भेट हाेला नहाेला ?
समय कसैकाे वशमा हुँदैन । मनकाे खसखस लघुनिबन्ध समाप्त...!


२०७७ फागुन ५


Subscribe to:
Posts (Atom)